50 jaar geleden: HI-Ha Amsterdams, de musical bij het tiende lustrum
Vijftig jaar geleden: het Lyceum vijftig jaar! Een fantastische feestweek met als een van de hoogtepunten de opvoering van Hi-Ha Amsterdams, een happening rond van Heutsz, geschreven door Pim Tholen, toenmalig docent Nederlands, begaafd tekstdichter en even vaardig op de piano, de accordeon als op een klein orgeltje én als regisseur. Wekenlang en met hevig lessenverzuim hebben we toen met een grote groep leerlingen uit alle klassen gerepeteerd en de twee opvoeringen op 9 en 10 februari 1967 waren een daverend succes.
Maar … in tegenstelling tot deze jaren waar elke beweging meteen door 20 mobieltjes wordt vastgelegd, was van dit hele lustrum, behalve een serie foto’s niets qua bewegend beeld of geluid bewaard. Gelukkig kwam Philip Veerman toen op het idee alsnog een grammofoonplaat (!) te laten maken, hij had contacten daarvoor en weldra was de aula een opnamestudio waar een verkorte versie werd ingezongen met publiek erbij voor het enthousiaste applaus. Een paar liedjes mochten we later via de omroep laten horen en het liep meteen storm bij de verkoop. Veel oud-leerlingen die rond 1967 op het Amsterdams zaten, zullen het nog wel ergens hebben liggen. Maar ja, een grammofoonplaatje in dit digitale tijdperk…
Philip Hermarij, de geluidstechnicus die ook op alle OLO-bijeenkomsten de techniek doet, was zo aardig dit plaatje alsnog te digitaliseren, zodat we het op de OLO-site zouden kunnen zetten. Het nostalgisch effect wordt nog versterkt door het gekras van de naald (desgewenst aan de volgende generatie uitleggen, ook dat er toen ook sprake was van een voor- en achterkant..) maar het klinkt nog even blij. Op de foto van de hoes staan de namen van de uitvoerenden én alle betrokkenen, zodat eeuwige digitale roem ieders deel wordt.
Reinout Hogeweg
1 Ga Allemaal Mee Naar De School
De happening begon met een spannende dialoog tussen de strenge ‘geest van generaal Van Heutsz’ die toen nog afgebeeld stond op het monument bij school (Vincent Geerling) en de kindvriendelijke geest van de school (Maryse Biemond) Geheel in de stijl van de jaren zestig joegen de leerlingen (het koor) het gezag weg waarna zij een vrolijk welkomstlied inzetten.
4 Ouwe School
Pim Tholen schreef een prachtige smartlap waarin zijn zoon Sander, verkleed en geschminkt als oude en verwaarloosde bedelaar, het betreurde dat hij slechts zes in plaats van tien jaar op die heerlijke school had doorgebracht want daarna was het alleen nog maar bergafwaarts gegaan. Vincent en Reinout vielen als oude mannen in bij het laatste couplet. (Zie ook de foto op de achterzijde van de hoes). Een tranentrekker!
5 De finale
Voor de vrolijke finale had cabaretkenner Pim Tholen uit de afgelopen 50 jaren allerlei liederen en dansen verzameld die een goed beeld gaven van deze halve eeuw. Met introducties door Maryse Biemond en Wim Dukkers van Emden werd twee een nummers weer opgenomen: Maarten Rens als Al Jolson met Swanee en Michiel Berkel in een door Tholen op een oeroud orgeltje begeleide indringend gezongen versie van Macky Messer. Helaas staat het op de hoes wel vermelde nummer Valentine niet op deze plaat, maar Theo Korthals Altes heeft laatst daar wel een opname van op zijn Facebook pagina gezet..
Zoals op de foto op de voorkant van de hoes te zien is, stonden uiteindelijk alle deelnemers op het podium voor het feestelijke slotlied Al 50 jaar waarmee deze muzikale happening besloten werd. Hi-Ha Hejum, Amsterdams Lyceum!
Heerlijk!
Wat enig, die jonge stemmen met hun keurige 60-er jaren Amsterdam Zuid dictie ( Vincent en Reinout ! En Michiel B ! ). Indertijd heb ik het net gemist, eindexamen 1966, maar erg leuk om het 50 jaar later alsnog te horen.